190

من تمام این مدت دنبال یه چیزی

که خیلی وقت هست توی وجودت گم کردم، می گشتم

اما اون روز جمعه که بیرون بودیم، متوجه شدم که دیگه

نباید دنبالش بگردم چون حد اقل برای من یکی دیگه

تمام کردید و موجود نیست‌...

این چیز همون چیزی بود که از روز اول منو بیچاره کرد!

190...

من باید با همه چی بجنگم!

با حد دوست داشتنت

با حد دلتنگیم

با حد فاصله که بینمون هست و یا باید باشه!

با فکر و خیالت!

با مقدار سهمی که ازت دارم!

با احساسات زیادم که زیادی هم زیاده!

وقتی قرار هست که بعد از هر بار دیدنت، من بخوام تاوانشو

پس بدم، پس ترجیح می دم همون دیر به دیر ببینمت!

یک دلتنگی تحملش آسونتر از چیزهای دیگس!

190...

از دستم کلافه شو.توی دلت به حماقتام بخند!من رو یه ادم ضعیف و حساس بین!اما من برای مدت طولانی در مقابل خیلی چیزها خیلی هم قوی بودم! خیلی وقت ها مجبور بودم یک سری چیزها رو فراتر از سنم درک کنم و بپذیرم! همزمان به خیلی چیزها فکر کردم و کار روزمرهم رو بدون حتی خطا انجام دادم‌. اشکال نداره من همه این ها رو خریدارم...تو هیچ وقت من رو درک نخواهی کرد... چون از حد تصورت این عشق و علاقه ی من خارجه. هیچ کس این رو باور نمی کنه!کسی رو دیدی حتی با دیدن کفش طرفش هم دلش ضعف بره؟ من تمام جزئیات چهره و حالت تک تک اجزاش موقع حرف زدن رو از برم! وقتی با من صحبت می کنی، نمی دونم به کلماتی که از دهانت خارج میشه دقت کنم یا اهنگ صدات، یا زبان چشمهات!چطور از همچون منی انتظار داری، مثل یه دوستعادی و یا حتی یک انسان عادی رفتار کنم!شاید تا ابد من در حسرت ساده ترین و بدیعی ترین چیزها از طرفشما بمونم.مثلا چندتا جمله ساده که من بارها و بارها خودم رو موقع شنیدناز زبانتون که نه! حتی از دیدنش پشت صفحه گوشی تصور کردم.دلم لرزید... چی میشد برای یک بار هم که، محض دلخوشی من...!!!نه نه! اصلا شاید اینطوری بهتر باشه! آخه عشق من از اهل دروغ گفتن نیست و من هم مثل همه انسان ها غیر حقیت به دلم نمیچسبه که نمی چسبه! به همین عالم دست و دلباز و بی انتهای خیالاتم بسنده می کنم...ولی ترسم از اینه که روزی به اون بانوی سرزمین خیالیم بیشتر عادت کنم! 190...